Amasya
AMASYA COĞRAFYA
Amasya, Orta Karadeniz Bölümünün iç kesiminde, 34° 57’ 06” - 36° 31’ 53” Doğu Boylamları ile 41° 04’ 54” - 40° 16’ 16” Kuzey Enlemleri arasında yer almaktadır. Doğu'da Tokat İlinin Erbaa İlçesi ve Yozgat İli, Kuzey'de Samsun İlinin Çarşamba, Ladik, Havza ve Vezirköprü İlçeleri, Batı'da Çorum İlinin Osmancık, İskilip ve Mecitözü İlçeleri, Güney'de Tokat İlinin Zile ve Turhal İlçeleri ile çevrilidir. Yeşil Irmağın Orta Karadeniz Dağları olan Canik Dağı arasında oluşan vadi üzerinde bulunmaktadır.
Amasya İlinin Nüfusu 2016 yılı TÜİK verilerine göre 326.351 kişidir. Bu nüfusun %72,3'ü merkezlerde, %27,7'si kırsalda yaşamaktadır. MSB Harita Komutanlığı verilerine göre Amasya'nın yüz ölçümü 5.628 km2'dir. Km2'ye 58 kişi düşmektedir (Bu sayı merkez ilçede 74'dür). İl genelinin deniz seviyesinden ortalama yüksekliği (rakım) 1.150 m, İl merkezinin ise 411,69 m'dir. Merkez ilçe ile beraber 7 ilçe, 8 belediye, bu belediyelerde 107 mahalle ve ayrıca 372 köyü vardır.
Toplam sınır uzunluğu 492 km olan Amasya İlinin Samsun ile 169 km, Tokat ile 165 km, Yozgat ile 6 km ve Çorum ile 152 km sınırı bulunmaktadır.
Ankara'ya 336 km, İstanbul'a 671 km uzaklıkta olan Amasya komşularına ise; Çorum'a 92 km, Samsun'a 131 km, Tokat'a 114 km, Yozgat'a 196 km uzaklıktadır. İl merkezinin ilçelere uzaklıkları; Göynücek 46 km, Gümüşhacıköy 68 km, Hamamözü 90 km, Merzifon 46 km, Suluova 27 km ve Taşova 48 km'dir.
AMASYA'NIN İKLİMİ
Amasya'da Karadeniz İklimi - Kara İklimi arasında bir geçiş iklimi hüküm sürer. Yazları; Kara İklimi kadar kurak, Karadeniz İklimi kadar yağışlı değildir. Kışları ise; Karadeniz İklimi kadar ılıman, Kara İklimi kadar sert değildir. Karadeniz Ardı İklimi olarak tanımlanmaktadır
Yazları sıcak ve kurak, kışları yağışlıdır. İlkbahar en çok yağış alınan mevsimdir. Gümüşhacıköy, Hamamözü, Merzifon ve Suluova bölgenin genel iklim özelliklerini yansıtmaktadır. Merkez İlçe, Göynücek ve Taşova İlçeleri daha çok karasal iklim özelliği göstermektedirler.
Yağış: İl Merkezinde 1937 yılından bu yana yapılan Meteorolojik ölçümlerde yıllık ortalama yağış: 436,7 mm, Gümüşhacıköy'de 458,3 mm Göynücek'te 427,6 mm, Merzifon'da 436,9 mm ve Taşova'da 400,0 mm olarak ölçülmüştür.
Sıcaklık: Amasya il merkezinde yıllık ortalama sıcaklık 13,6 C'dir. Yıllık ortalama nispi nem %61 olup, en yüksek sıcaklık 30.07.2000 tarihinde 45 C, en düşük sıcaklık ise 23.02.1985 tarihinde - 20,4 C tespit edilmiştir. Temmuz ve Ağustos ayları en kurak aylar olup , ilkbahar en fazla yağış alan mevsimdir. Yıllık ortalama donlu gün sayısı 50 gündür.
Rüzgar: Amasya genelinde hakim olan rüzgar, yönü Kuzey Doğu'dan esen Poyraz rüzgarıdır. Ancak Amasya İl Merkezinin topografik yapısı nedeniyle birinci derece hakim rüzgar yönü Kuzey Batı'dır. Ortalama rüzgar hızı 1,8 m/sn olup, yıllık ortalama kuvvetli rüzgarlı gün sayısı 65, yıllık ortalama fırtınalı gün sayısı 12'dir.
AMASYA'NIN BİTKİ ÖRTÜSÜ
Amasya İli Merkez İlçedeki ormanlar büyük ölçüde Akdağ bölgesinde yayılış göstermekte, yükseklerde Sarıçam, Karaçam ve Kayın, düşük rakımlarda Kızılçam, Ardıç, Meşe, Gürgen ve Titrek Kavak yayılış göstermektedir. Bunun yanında Yabani Ahlat ve Erik gibi ağaççıklar, Sürünücü Ardıç gibi çalı formları vardır.
Amasya İlinin ormanlık alanları ağırlıklı olarak Taşova İlçesinde bulunmaktadır. Özellikle Akdağ ve Boğalı Dağ silsilerinin kuzeye bakan yamaçları ile Destek Çayı'nın kuzeyindeki bölgede 1.000 m yükseklikten sonra iyi vasıflı Kayın ormanları görülmektedir. Güneye bakan yamaçlarda ise Yeşil Irmak Vadisi'nden başlayıp yukarılara doğru sırasıyla Kızılçam, Meşe türleri, Karaçam ve Sarıçam, yer yer saf yer yer de karışık ormanlardan oluşmaktadır. Ayrıca Gürgen, Kayacık, Üvez, Kızılcık, Akçaağaç, Geyik Dikeni, Sandal ve Fındık gibi ağaç ve ağaççıklar, Böğürtlen, Eğrelti, Yabani Gül, Katran Ardıcı, Laden, Isırgan Otu ve Orman Gülü gibi alt florayı teşkil eden bitki örneklerine rastlanmaktadır.
Gümüşhacıköy İlçesinin Vezirköprü istikametindeki dağlık bölgelerinde Sarıçam, Karaçam, daha aşağılarda Meşe türleri yayılış gösterir.
Merzifon İlçesi Tavşan Dağı'nda bloklar halinde Kayın ormanları ve bu ormanlar içerisinde münferit olarak Yabani Kiraz, Ayı Fındığı, Akçaağaç, Ihlamur, Gürgen gibi yapraklı türler bulunmaktadır. Bunun yanında yükseklerde lokal olarak Sarıçam ve Karaçam koru ormanları, daha düşük rakımlarda ve güney yamaçlarda ise Meşe türlerinin oluşturduğu baltalık ormanları yayılış göstermektedir.
Hamamözü İlçesinde ise Karaçam ile birlikte Meşe ormanları, yer yer Ardıç türlerine rastlanmaktadır.
Göynücek İlçesi Amasya'nın güneyinde yer alması ve İç Anadolu Bölgesi'ne geçiş yolunda bulunması nedeniyle Step bitki örtüsüne sahip olmakla birlikte bu bölgede bulunan ormanların ağırlığını baltalık olarak işletilen Meşe türleri ve kısmen de Ardıç ağacı oluşturmaktadır.
Endemik bitkiler açısından Amasya oldukça zengin tür (109 adet) ve çeşitleri (246 adet) içermektedir. Bu türler arasında yöresel adlarıyla Hazeran, Kuduz Otu, Akça Çiçeği, Dolama Otu, Mürdümük, Bac Biber Ağacı, Kaside, Geven, Yalancı Havacıva, Tüylü Keten sayılabilir.
AMASYA'NIN DAĞLARI
Amasya hem Yeşilırmak Nehrinin ana kollarının birleştiği hem de dağların birleştiği bir noktada olması sebebiyle oldukça engebeli bir yüzey şekline sahiptir.
Deniz seviyesinden en yüksek noktası 2061 m. ile Akdağ Tepesi, deniz seviyesinden en düşük noktası ise 160 m. ile Taşova – Umutlu Köyünde Hasan Uğurlu Barajı’nın su toplanma alanının başladığı noktadır. Dağlar doğu batı istikametinde uzanır.
Canik Dağları: Kızılırmak'tan başlayarak, Yeşilırmak ve Kelkit Çayı ile Karadeniz arasından Melet Irmağına kadar uzanır. Deniz seviyesinden en yüksek noktası 2.181 m, Amasya ili sınırları içerisindeki en yüksek noktası ise 1.376 m ile Çalıca Tepesidir.
Karaömer Dağı: Tersakan Çayı ve Destek Çayı ile Akdağ arasındadır. Kuzey Anadolu Fay hattı, Canik Dağları ile arasında sınırdır. En yüksek noktası 1.979 m ile Karaömer Tepesidir.
Akdağ: Güneyi Yeşilırmak, kuzeyi Şeyhsuyu ve Kocaalan Çayı ile çevrilidir. En yüksek noktası 2.061 m ile Akdağ Tepesidir.
Sakarat Dağı: Amasya Ferhatarası Vadisi’nden başlayarak Yeşilırmak ve Kelkit Çayı’nın arasından Köse Dağına kadar dayanır. En yüksek noktası 1.956 m ile Cami Tepesidir.
Sarıtaş Dağı: Yeşilırmak ile Deliçay arasındadır. Deliçay’ın Yeşilırmak’a karıştığı noktadan başlayıp Kuruçay’da biter. En yüksek noktası deniz seviyesinden 1.159 m yükseklikteki Sarıtaş Tepesi’dir.
Buzlu Dağ: Zile ovası ve Çekerek Irmağı ile çevrilidir. En yüksek noktası 1.392 m ile Beşik Tepedir.
Karadağ: Çorum Çayı ile Çekerek Irmağı arasındadır. Çorum Çayının, Çekerek Irmağı’na aktığı noktada biter. En yüksek noktası 1.524 m ile Kuş Yuvası Tepesi’dir.
Çakır Dağı: Çorum şehir merkezinden başlayıp Amasya Kalesi’ne kadar uzanır. En yüksek noktası 1.375 m ile Yel değirmeni Tepesi’dir.
Eğerli Dağı: Çorum ovasından başlayıp Merzifon ovasına kadar uzanır. En yüksek noktası 1.776 m ile Kaldırım Tepesi’dir.
İnegöl Dağı: Kuzeyi Kavşak Çayı, güneyi Hamamözü çayı, batısı Kızılırmak doğusu Gümüş ovası ile sınırlıdır. Deniz seviyesinden en yüksek noktası 1.873 m ile İnegöl Tepesidir.
Tavşan Dağı: Merzifon Ovasıyla Kızılmak ve Kuzçayı ile sınırlıdır. En yüksek noktası 1.901 m ile Yuvalı Tepesi’dir.
AMASYA'NIN YAYLALARI
Amasya’daki yaylalar Karadeniz ikliminden, İç Anadolu iklimine geçiş bölgelerinde olduğu için bitkisel açıdan oldukça zengindir. Hem Karadeniz ikliminde yetişen hem de İç Anadolu ikliminde yetişen bitki türlerini vardır. Ancak son yıllarda aşırı zirai ilaç ve gübre kullanımı, aşırı otlatma, tarla açma gibi nedenlerle yaylalar tahrip olmuş, üst kısımlarda hemen hemen ana kaya çıkmıştır. Yayla kenarlarındaki ormanlarda yaşlı ağaçların yerine gençlik gen ağaçlar yetişmemekte ve orman sınırı git gide aşağılara düşmektedir.
Kabaoğuz Yaylaları: Tavşan Dağı’nın batı tarafındadır. Denizden Ortalama Yüksekliği 1.400 m civarında olup yılda bir kez Kabaoğuz şenlikleri düzenlenmektedir.
Tavşandağı Yaylaları: Tavşan Dağı’ndaki düzlüklerdir. Denizden Ortalama Yüksekliği 1.500 m dir.
Akdağ Yaylaları: Akdağ tepelerindedir. Denizden Ortalama Yükseklikleri 1.850 m olup yayla şenlikleri düzenlenmektedir.
Sarıçiçek Yaylaları: Karaömer Dağının doğu taraflarındaki düzlüklerdedir. Ortalama Yüksekliği 1.650 m civarlarındadır.
Destek Yaylaları: Canik Dağları üzerinde Destek Çayı’nın kuzeylerindeki yüksek düzlüklerdir. Ortalama Yüksekliği 1.200 m civarlarındadır.
Boğalı Yaylaları: Sakarat Dağı’ndadır. Ortalama yüksekliği 1.850 m civarlarındadır.
Çatalçam Yaylaları: Eğerli Dağı’nın Amasya sınırları içinde kalan yüksek düzlüklerindedir. Ortalama yüksekliği 1.400 m dir.
İnegöl Yaylaları: İnegöl Dağı üzerindedir. Ortalama yüksekliği 1.600 m dir.
AMASYA'NIN VADİLERİ
Yeşilırmak Vadisi: Yeşilırmak nehrinin oluşturduğu en önemli ve uzun vadidir. Yeşilırmak vadisi, çok verimli alüvyal topraklardan oluşmaktadır. Vadide mikroklima özelliğinde iklim hüküm sürmekte, özellikle meyvecilik ve sebzecilik önemli bir tarımsal faaliyet olarak öne çıkmaktadır.
Göynücek Vadisi: Çekerek Irmağı’nın geçtiği yerdir. Çorum Ortaköy’de başlar Geldingen Ovası’nda biter. Karadağ ile Buzlu Dağ arasındadır. 37 km uzunluğundadır.
Karaçavuş Vadisi: Yeşilırmak üzerindeki vadilerdendir. Kuruçay’ın Yeşilırmak’a döküldüğü yerden başlayıp, Deliçay’ın Yeşilırmak’a karıştığı noktada biter. Sarıtaş Dağı ile Buzlu Dağ arasındadır. 39 km uzunluğundadır. İçinde Şahin Kayası Kanyonu vardır.
Ezine Vadisi: Ezine Fay Hattı’nın oluşturduğu vadidir. Sarıtaş Dağı ile Sakarat Dağı’nın arasındadır. İçinden Deli Çay geçer. 39 km uzunluğundadır.
Ferhatarası Vadisi: Yeşilırmak üzerindeki vadilerdendir. Kayabaşı Köyü’nden Amasya Hacılar Meydanı’na uzanır. 10 kilometre uzunluğundadır.
Beşgöz Vadisi: Boğazköy ile Tersakan Çayı’nın Yeşilırmak’a döküldüğü yer arasıdır. 8,5 km uzunluğundadır.
Onlukköprü Vadisi: Yeşilırmak üzerindeki vadilerdendir. Tersakan Çayı’nın Yeşilırmak’a döküldüğü yerde başlar, Ziyaret ve Yenice Beldelerinden geçerek Kuzgeçe Köyü’nde biter. 20 km uzunluğundadır. Amasya Elması’nın yetiştiği vadidir.
Durucasu Vadisi: Yeşilırmak üzerindeki vadilerdendir. Kuzgeçe Köyü’nde başlar, Taşova Çambükü Köyü’nde biter. 18 km uzunluğundadır.
Destek Vadisi: Kuzey Anadolu Fay Hattı’nın geçtiği vadidir. Destek Çayı akar. Kelkit Çayı’nın Yeşilırmak’a karıştığı noktada biter. 33 km uzunluğundadır.
Gökdere Vadisi: İçinden Gökdere geçer. 22 km uzunluğundadır.
AMASYA'NIN OVALARI
Amasya ili genel olarak dağlık bir yapıdadır. Geldingen Ovası, Suluova Ovası, Merzifon Ovası ve Gümüş Ovası il tarımı için en önemli yerlerdir. Bu dört ova Amasya'nın yüzölçümünün yaklaşık % 24’ünü kapsamakta olup, özellikle Amasya-Taşova arasında uzanan Yeşilırmak Vadisi’nin etrafında çok verimli ve mikroklima özelliğinde tarımsal alanlar mevcuttur.
Geldingen Ovası: Amasya İli sınırlarında yağışın en az düştüğü (yıllık ortalama 400-500 mm) bölgedir. Karasal iklim hakimdir. Ortalama yükseklik 450 metre civarlarındadır. Amasya merkez ilçenin güneyinde bulunan ve Yeşilırmak vadisinin başlangıcı olan bölümde bulanan Geldingen Ovası ilde bulunan en önemli ovadır. Ova 48.400 ha alan ile il yüz ölçümünün yaklaşık %8,8’ini kapsamaktadır. Gökhöyük Tarım İşletmesi bu ova üzerinde kuruludur. Çekerek Irmağı, Çorum Çayı, ve Efennik çayını aşındırmalarıyla oluşmuştur. Sulama kaynaklarının kirliliğinden ve yazın suyun çok azalmasından dolayı sulama sorunu vardır. Yozgat ili Çekerek ilçesi sınırları içinde Çekerek nehri üzerinde inşaatı yapılan Süreyyabey Barajı’nın tamamlanması ile sulama sorunu büyük ölçüde çözülecektir.
Suluova Ovası: Ortalama yükseklik 550 m civarındadır. Suluova ilçe merkezinin güney ve güney doğusunu kaplayan önemli bir ova olan Suluova Ovası Yeşilırmak nehrinin kollarından Tersakan’ın ortasından geçtiği yaklaşık 40.000 ha alan ile il topraklarının %7,3’ünü kapsamaktadır. Yedikır Barajı, Şeyh Şuyu, Değirmendere önemli sulama kaynaklarındandır.
Merzifon Ovası: Ortalama yükseklik 700 m'dir. 31.100 ha alanı ile ilin en büyük 3. ovasıdır. İl Yüzölçümü’nün %5,6’lık kısmını kapsamaktadır. Gümüşsuyu ve Salhan Çayları’nın yanısıra Yüzüncüyıl, Alala Göletleri ile Yedikır Barajı önemli sulama kaynaklarıdır.
Gümüş Ovası: Denizden ortalama yüksekliği 750 m dir. Gümüşhacıköy ilçesinin güney ve güneydoğusunu kapsamakta olup 5.400 ha alanı ile ilin dördüncü önemli ovasıdır. Gümüşsuyu, Büyük Dere, ve Kavşak Çayı önemli sulama kaynaklarıdır. Ovanın büyük kısmında sulama ihtiyacı mevcuttur.
Aydınca Ovası: Denizden ortalama yüksekliği 700 m dir. Ortasından Deliçay geçmektedir. Mikroklima iklime sahip ova 4.000 ha alanı kaplamaktadır.
AMASYA'NIN AKARSULARI ve ÇAYLARI
Amasya ilinin en önemli akarsuyu Yeşilırmaktır. Amasya ili sınırları büyük oranda Yeşilırmak havzasında yer almakta olup, Gümüşhacıköy ilçesinin bir kısmı Kızılırmak Havzası’nda yer almaktadır.
Yeşilırmak: Sivas İli Suşehri İlçesi’nin güneybatısındaki Köse Dağları’ndan doğan Yeşilırmak 519 km uzunluğundadır. İl arazisine güneyden girerek Kayabaşı mevkiinde Yozgat topraklarından doğan 256 km. uzunluğundaki Çekerek Çayı ile birleşir. Amasya şehir merkezinden geçerek Ladik Gölü’nden çıkan Tersakan Çayı ve Taşova Erbaa sınırında Kelkit Çayı ile birleşerek Samsun il sınırları içinde Çarşamba’dan Karadeniz’e dökülür. Yeşilırmak nehrinin bu zamana kadar ölçülen maksimum debisi 1.914 m3/s, minimum debisi 1.83 m3/s ve ortalama debisi 121 m3/s dir. Yıllık toplam akım ise 5707×106 m3 tür. Taşkınlar genellikle mart, nisan, mayıs aylarında gerçekleşir. Amasya İl sınırları içinde kalan kısmı 129 km dir.
Tokat’ın 35 km doğusunda Almus İlçesi’nin bulunduğu yerde Yeşilırmak üzerinde 80 m yükseklikte Almus Barajı, hemen sonra da Ataköy Barajı vardır. Ayrıca Çarşamba İlçesi’nin 40 km güneyinde Ayvacık’ta 175 m yükseklikte Hasan Uğurlu Barajı ve onun mansabında Balahor’da Suat Uğurlu Barajı mevcuttur.
Çekerek Irmağı: Sivas İli’nin 50 km kuzeybatısındaki 2500 m yükseklikteki Yıldız Dağları’ndan doğar, batıdan gelen Çorum Çayı ile birleşerek Amasya’nın 15 km güneyinde Yeşilırmak’a karışır. Çekerek Irmağı’nın uzunluğu 200 km, Amasya İl sınırları içinde kalan kısmı 45 km olup şimdiye kadar ölçülmüş maksimum debi 362 m3/s, minimum debi 0.09 m3/s, ortalama debi ise 20 m3/s dir. Yıllık toplam akım ise 842×106 m3 tür. Taşkınlar mart, nisan ve mayıs aylarında meydana gelmektedir. Önemli kolları Çorum ve Efennik Çaylarıdır.
Çekerek Irmağı üzerinde özellikle Amasya İli’nin taşkınlardan koruması, enerji üretimi ve sulama amaçlı Süreyyabey Barajı inşa edilmektedir.
Tersakan Çayı: 1.925 m yükseklikte Akdağ eteklerinden doğar, Ladik Gölü’nün fazla suyunu alarak Havza İlçesi’nden geçer ve Amasya İli içerisinde Yeşilırmak’la birleşir. Uzunluğu 100 km, Amasya İl sınırları içinde kalan kısmı 41 km olup şimdiye kadar ölçülmüş maksimum debisi 317 m3/s, minimum debisi 0.021 m3/s, ortalama debisi 3.96 m3/s dir. Yıllık toplam akım ise 125×106 m3 tür. Taşkınlar genellikle mart, nisan, mayıs ve yaz aylarında sağanaklar nedeniyle olur.
Tersakan Çayı’nın Şeyhsuyu, Gümüşsuyu, Derinöz ve Salhan çayı önemli kollarıdır. Bu kollar üzerinde Gümüşhacıköy Ovası, Merzifon Ovası ve Suluova yer almaktadır. Ayrıca Derinöz Çayı üzerinde Derinöz Barajı vardır.
Kelkit Çayı: Erzincan’ın kuzeybatısında 2600 m yükseklikteki dağlardan doğar. Doğu-Batı istikametinde Kelkit, Suşehri, Koyulhisar, Reşadiye, Niksar, Erbaa ilçelerinden geçerek Amasya-Tokat sınırında Yeşilırmak ile birleşir. Uzunluğu 400 km, şimdiye kadar ölçülmüş maksimum debisi 905 m3/s, minimum debisi 47 m3/s, ortalama debisi 70.5m3/s dir. Yıllık toplam akım ise 2526×106 m3 tür.
Destek Çayı: Karaömer Dağı ile Canik Dağları arasından akar Taşova’dan Yeşilırmak’a karışır. 35 kilometre uzunluğundadır. Minimum debisi 0,5 m3/sn. maksimum debisi 130 m3/sn. dir
Deliçay: Sakarat Dağı Buğalı Yaylalarından doğar Yeşilırmak’a karışır. 48 km uzunluğundadır. Minimum debisi 0,5 m3/sn. maksimum debisi 212 m3/sn. dir.
Kuruçay: Yeşilırmağa akar. Amasya-Tokat il sınırındadır. Sakarat Dağından doğar. 50 kilometre uzunluğundadır.
Gökdere Çayı: Canik Dağlarından doğar. Taşova ilçesindedir. 40 kilometre uzunluğundadır.
Kavşak Çayı: Tavşan dağından doğar Kızılırmak’a karışır. Sulama amaçlı Karadere Barajı vardır.
Hamamözü Çayı: İnegöl dağından doğar Kızılırmak’a karışır.
AMASYA'NIN GÖLLERİ
Borabay Gölü: Taşova ilçe sınırları içinde yer alır. İl merkezine 63 km ve Taşova ilçesine 15 km mesafededir. Amasya – Taşova karayolunun 44. kilometresinden sola ayrılan Taşova – Samsun karayolunu takiben 14. km.den tekrar sola ayrılarak ulaşılır. Denizden yüksekliği 1.050 m dir. Gölde yamaçlardan yıkılmalarla oluşmuş doğal bir set bulunmaktadır. Tabandan su kaynaması olan göl, ayrıca dereden gelen sularla da beslenmektedir. 80 metre genişlik ve 25 metre derinliğe sahip göl, doğu-batı yönünde uzanan bir vadide yer alır. Gölün etrafında kayın, sarıçam, sedir, kestane ağaçları mevcuttur. Güney kıyısı sarp ve dik olup, kuzey kıyısı piknik amaçlı kullanıma uygundur. Kültür Bakanlığı Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 13.07.1993 gün ve 3092 sayılı kararı ile 1.Derece Doğal Sit Alanı ilan edilmiştir.
AMASYA'NIN BARAJLARI VE GÖLETLERİ
D.S.İ Tarafından Hizmete Açılmış Baraj ve Göletler
Yedikır Barajı (Yedi Kuğular Kuş Cenneti): Suluova İlçesine 10 km mesafededir. 1979 yılında inşaatına başlanmış, 1986 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı olup 1.400 ha sulama alanına sahiptir. Kuşların göç yolu üzerinde olan göl kış aylarında kuşların doğal yaşam alanıdır. 34 çeşit kuş türü tespit edilmiş olup çevresi mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Kültür Bakanlığı Kayseri Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 17.08.1989 gün ve 489 sayılı kararı ile 1.Derece Doğal Sit Alanı olarak ilan edilmiştir.
Derinöz Barajı: Suluova Derinöz çayı üzerinde olup 2003 yılında tamamlanmıştır. Sulama amaçlı inşa edilmiş olan baraj 6.500 ha. alan sulanacaktır.
Gümüşhacıköy (Sarayözü) Barajı: Gümüşhacıköy ilçe merkezinde 1991 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı olan barajdan 3.500 ha alan sulanmaktadır.
Gediksaray Barajı: Göynücek ilçesi Gediksaray – Ayvalıpınar Köyü’nde 1994 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 1200 ha. sulama alanı vardır.
Destek Barajı: Taşova İlçesi Destek Beldesi’nde 2001 yılında işletme ye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 130 ha sulama alanı vardır.
Uluköy Barajı: Taşova İlçesi’nde 1984 yılında işletmeye açılmıştır.Sulama amaçlı ve 1.000 ha sulama alanı vardır.
Doğantepe Göleti: Merkez Doğantepe Köyü’nde 1990 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı olup 400 ha sulama alanına sahiptir.
Ortaköy Göleti: Merkez Ortaköy Köyü’nde 1976 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı olup 200 ha sulama alanına sahiptir.
İbecik Göleti: Merkez İbecik Köyü’nde 2002 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı olup 108 ha sulama alanına sahiptir.
Bayırlı Göleti: Suluova İlçesi Bayırlı Köyü’nde 1994 yılında işletme açılmıştır. Sulama amaçlı ve 85 ha sulama alanı vardır.
Sarıbuğday Göleti: Merzifon İlçesi Sarıbuğday Köyü’nde 1994 yılında işletme açılmıştır. Sulama amaçlı ve 90 ha. sulama alanı vardır.
Paşa Göleti: Merzifon İlçesi Hırka Köyü’nde 1994 yılında işletme açılmıştır. Sulama amaçlı ve 350 ha. sulama alanı vardır.
Yakacık Göleti: Merzifon Yakacık Köyü’nde 1996 yılında inşaatına başlanmış ve 2001 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 240 ha. sulama alanı vardır.
Ayvalı Göleti: Amasya Gümüşhacıköy İlçesi merkezinde 1994 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 90 ha sulama alanı vardır.
İmirler Göleti: Gümüşhacıköy ilçesi İmirler Köyü’nde 1996 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 300 ha sulama alanı vardır.
Çitli Göleti: Gümüşhacıköy ilçesi Çitli Köyü’nde 1987 yılında inşaatına başlanmış ve 1992 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 710 ha. sulama alanı vardır.
Yeniköy Göleti: Hamamözü ilçesi Yeniköy’de 1986 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı 350 ha. sulama alanı vardır.
Kızgüldüren Göleti: Taşova Kızgüldüren Köyü’nde 1967 yılında işletmeye açılmıştır. Sulama amaçlı ve 25 ha. sulama alanı vardır.